Filmy morderstwo, nowe kino niemieckie

Sierżant Terence McDonagh zostaje awansowany na porucznika po tym, jak wyciągnął z wody tonącego mężczyznę w zatopionym więzieniu. Uraz kręgosłupa, jakiego doznał podczas skoku do wody, jest przyczyną ciągłych bólów. Uzależniony od vicodinu porucznik, zaczyna sięgać po mocniejsze narkotyki. Sposób prowadzenia przez niego śledztwa w sprawie zabójstwa rodziny lokalnego dilera narkotyków jest na granicy prawa. Porucznik McDonagh ma niski kręgosłup moralny i z dzikim uporem dąży do rozwiązania swoich licznych problemów.

W 1560 roku wyrusza hiszpańska ekspedycja wojskowa. Jej zadaniem jest poszukiwanie w dalekim Peru legendarnej Krainy Złota, Eldorado. Don Lope de Aguirre postanawia wypowiedzieć posłuszeństwo dowódcy wyprawy. Wraz z grupą zbuntowanych i zmuszonych do buntu rusza sobie tylko znanym tropem. Ich celem jest również Eldorado. Upał, nieludzkie warunki w dżungli, skrajne wyczerpanie fizyczne i nerwowe dziesiątkują ludzi. Ale śmierć towarzysząca i niesprzyjające okoliczności tylko potęgują determinację konkwistadora. Ogarnięty „boskim szałem” Aguirre dąży do nieosiągalnego.

Nowela pierwsza, wprowadzająca w klimat filmu, rozgrywa się w skąpanej we mgle Ferrarze, rodzinnym mieście Antonionioego. Druga - zrealizowana w Portofino - opowiada o tajemniczej dziewczynie, która wyznaje: zabiłam własnego ojca. W noweli paryskiej spotykamy znany z poprzednich filmów reżysera świat "śmierci i uczuć", zimnego luksusu i rozpaczliwego poszukiwania miłości. W noweli czwartej Antonioni przekonuje: to samo serce może kochać Boga i mężczyzn.

Adaptacja powieści Guntera Grassa. Trzyletni Oscar przestaje rosnąć w dniu przejęcia władzy przez partię Hitlera. Jego oczami śledzimy burzliwą historię Gdańska przed i po wybuchu wojny...

W 1979 roku student Mark Yavorsky, zainspirowany historią antycznego matkobójcy i mściciela, Orestesa, zadźgał swoją matkę. Synu, synu, cóżeś ty uczynił? to opowieść o tej zbrodni. Obraz ów bardziej jest jednak enigmatyczną wizją na temat przyczyn zabójstwa, portretem popadającego w szaleństwo mężczyzny, niż biografią konkretnego człowieka. Takie podejście wynika z postawy Herzoga, którą wyłożył explicite w tzw. Deklaracji z Minnesoty: W kinie występują głębsze pokłady prawdy. Istnieje prawda poetycka i ekstatyczna. Jest tajemnicza i ulotna, a uchwycić ją można tylko poprzez zmyślenie, wyobrażenie, stylizację. Zbrodnia się dokonała, a my słuchamy wypowiedzi świadków zdarzenia i bliskich mordercy, poprzez ich wspomnienia obserwujemy bohatera podczas prób teatralnych, retrospekcje pozwalają nam wniknąć w jego skomplikowane relacje z matką.

Berlin Zachodni, 1961 rok. Konrad (Anian Zollner) i Sophie (Meret Becker) zostają rozdzieleni, próbując uciec z Berlina Wschodniego, kilka dni po budowie muru. Od tego momentu żyją w dwóch przeciwstawnych światach, Sophie na Zachodzie, Konrad na Wschodzie. Konrad, który stał się znanym astrofizykiem, próbuje skorzystać z kongresów naukowych poza wschodnimi Niemcami, aby umówić się na spotkanie z Sophie. Spotykają się w Pradze. Postanawiają mieszkać razem w Pradze, ale rosyjska inwazja oddziela ich ponownie. Sophie, ewakuowana na Zachód, spodziewa się dziecka Konrada. Dzięki temu dziecku mogą się teraz widzieć. Biorą ślub, ale każde z nich mieszka gdzie indziej. Wydaje się, że nadzieja wspólnego życia została porzucona. Ale 9 listopada 1989 roku, 27 lat po ich rozstaniu, Konrad (August Zirner) i Sophie (Corinna Harfouch), spotykają się na Grenz Bergang, w środku radości Berlińczyków.