Filmy antropomorfizm, kaczor donald

Używając eksperymentalnej farby Kaczor Donald staje się niewidzialny. Niewidoczny dla innych żołnierz to jednak duży kłopot dla całej jednostki.

Donald odwiedza swoją narzeczoną. Gdy Daisy prosi go o otworzenie okna, to zacina się. Kaczor traci panowanie nad sobą, demolując dom. Daisy daje Donaldowi ultimatum - jeśli chce się z nią widywać, musi nauczyć się panować nad złością. Zdesperowany zamawia maszynę, która uczy go technik kontroli swojego zachowania.

Donald próbuje zasnąć. Jednak przeszkadza mu światło ulicznego neonu. Gdy sytuacja zdaje się być opanowana przez kaczora, w kuchni odzywa się cieknący kran, tworząc symfonię różnych dźwięków.

Donald zatrudnia się jako boy hotelowy. Jego kierownik poucza go, że niezależnie, co się dzieje, gość ma zawsze rację. Jednak nowy gość hotelu wystawia cierpliwość kaczora na próbę, robiąc mu kolejne psikusy.

Kaczor Donald ma koszmarny sen, że mieszka w Niemczech poddanych nazistowskiemu reżimowi. Od świtu ulice miasteczka udekorowanego drzewami w kształcie swastyk przemierza orkiestra wojskowa grająca głośno i z przytupem wojskowe marsze. Donald pragnie spać, ale nie dość, że przeszkadza mu donośne rzępolenie zbliżającego się zespołu, to jeszcze specjalny automat musztrujący wyrzuca go z łóżka. Otwiera oczy i co widzi? Na stoliku obok widzi portret Fuhrera oraz statuetkę salutującą w geście „sieg-hail”, następnie zegar z kukułką, która zamiast wyśpiewywać kuranty wyskakuje salutując na baczność, a na podwórku pręży się kogut w pozie oddającego honory wodzowi. Donald próbuje wrócić do łóżka, ale czujna maszyna nakierowuje go do garderoby, gdzie kaczor niechętnie zakłada czarny mundur z czerwoną opaską na przedramieniu, gdzie widnieje na białym tle znak III Rzeszy. Rzucając jednym okiem za okno, jak daleko znajduje się wojskowa czujka, Donald otwiera skrytkę za portretem wodza i wyjmuje amerykańską kawę oraz aromat jaj na bekonie w spray’u, którym spryskuje sobie podniebienie dla kurażu. Szybko umieszcza cenne przedmioty w schowku i mozolnie odpiłowuje kromkę z przydziałowego chleba, który próbuje jeść popijając kawą. Za chwilę automat przypomina o porannym czytaniu biblii, i „Mein Kampf” wjeżdża na stół przerywając kaczorowi konsumpcję. Następnie Donald jest odprowadzony pod eskortą do fabryki amunicji, gdzie obsługuje taśmę z nabojami, na której co jakiś czas pojawiają się portrety fuhrera, któremu musi salutować. W przerwie na ścianie za plecami kaczora pojawia się dekoracja z uroczym górskim widoczkiem. Teraz jest czas na gimnastykę polegającej na ćwiczeniu salutowania. Kaczor wraca do pracy, ale nie nadąża za taśmą, na której pojawiają się naboje coraz większego kalibru, i przeżywa załamanie nerwowe, w którym ma wizje pląsających i śpiewających pocisków. Donald budzi się we własnym łóżku, w piżamce w gwiazdki i paski z amerykańskiej flagi. Portret na stoliku obok przedstawia prezydenta USA, a statuetka prezentuje się w dumnym geście, symbolu amerykańskiej wolności i niepodległości.

W filmie „Było sobie studio” zobaczymy całą plejadę gwiazd animowanych filmów Disneya. To radosne i pełne emocji spotkanie jest okazją do wspólnego zdjęcia z okazji 100. rocznicy Disneya.

Sfrustrowany dyrygent Miki musi radzić sobie z nieznośnym sprzedawcą orzeszków i flecistą Kaczorem Donaldem, który chce zagrać piosenkę o indyku. Gdy wybrzmiewa uwertura „Wilhelma Tella”, koncert przerywa uderzenie cyklonu. Kreskówka odniosła ogromny sukces i przyniosła popularność Kaczorowi Donaldowi. Znalazła się także w jubileuszowej kompilacji z 1974 roku.

Kaczor Donald i Pluto spędzają miło czas na plaży. Donald drażni się z Plutem za pomocą nadmuchiwanego konia. W międzyczasie kolonia mrówek wykrada Donaldowi piknikowy lunch. Wściekły Donald rozkłada lep na muchy, żeby powstrzymać mrówki, ale po serii fatalnych wypadków łapie się we własne sidła.