Filmy kobieca nagość, lata 70., narkotyk

Pewnego dnia brat Czarnego Dynamita, zostaje zastrzelony. Dynamit postanawia zrobić wszystko by dowiedzieć się kto za tym stoi. Wpada na trop handlarzy narkotyków, którzy mają bardzo przebiegły plan i mogą stać za śmiercią jego brata. Dynamit postanawia oczyścić miasto, w czym pomogą mu jego znajomi...

Do dziewczęcego gangu wstępuje nowa członkini, której nikt nie zna.

Film osnuty na życiorysie Gii Marii Carangii, enigmatycznej i jednej z najlepszych modelek lat osiemdziesiątych, która w wieku 26 lat, jako pierwsza kobieta w Ameryce zmarła jako ofiara AIDS. Jej historia pełna trudnych wyborów, narkotyków i miłosnych uniesień opowiedziana jest przez przyjaciół i wzbogacona cytatami z pamiętnika modelki, który prowadziła od dziesiątego roku życia.

Młody Anthony Soprano dorasta w jednym z najbardziej burzliwych okresów w historii New Jersy. Staje się mężczyzną akurat wtedy, kiedy gangsterzy, rywalizujący z wszechmocną rodziną DiMeo, rzucają jej wyzwanie, pragnąc przejąć władzę nad rozdartym konfliktami rasowymi miastem. Zmieniające się czasy nie oszczędzają też ubóstwianego przez Anthony’ego wuja, Dickiego Moltisantiego, zmagającego się z kłopotami w życiu zawodowym i osobistym. To on właśnie sprawi, że podatny na wpływy nastoletni siostrzeniec stanie się potężnym szefem mafii, którego poznamy później jako Tony’ego Soprano.

Prawdziwa historia rockowej grupy The Runaways działającej w latach 1975 – 1977. Dwie nastoletnie przyjaciółki z Kalifornii, Joan Jett (Kristen Stewart) i Cherie Currie (Dakota Fanning), postanawiają założyć zespół. Wkrótce dostają się pod opiekę agenta Kima Fowley’a (Michael Shannon), który od razu wyczuwa, że młode seksowne dziewczyny ubrane w bieliznę i skórę, wykonujące z towarzyszeniem gitar ciężkie rockowe kawałki, to znakomity pomysł. I rzeczywiście, ostra brunetka i seksowny blond kociak szybko odnoszą spektakularny sukces. Niestety, wkrótce sława i pieniądze za bardzo uderzają im do głowy. Dziewczyny zaczynają poznawać ciemną stronę sukcesu, usłaną narkotykami i alkoholem.

Opowieść o młodym człowieku (Mark Wahlberg), który w latach 70tych zostaję gwiazdą przemysłu pornograficznego w Kalifornii. Wzbudza on zachwyt i podziw współautorów i ekipy technicznej, ale jego nagła kariera rodzi także niechęć i zawiść.

Oliver Stone twórca takich filmów jak Pluton, Urodzony 4 lipca czy JFK przedstawia historię jednego z najsłynniejszych zespołów w historii muzyki rockowej i jego charyzmatycznego lidera Jima Morrisona. Lata sześćdziesiąte przesiąknięte duchem rewolucji obyczajowej, wolna miłość, eksperymenty z narkotykami i wszechobecny rock’n’roll. Oto tło, na którym rozgrywa się historia krótkiego, ale burzliwego życia człowieka, który stał się obok Jimi'ego Hendrixa i Janis Joplin, symbolem swoich czasów. Jim Morrison swoją muzyką i zachowaniem budził od początku skrajne emocje – od bezgranicznego zachwytu do oburzenia, ale nikogo nie pozostawiał obojętnym.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Stany Zjednoczone, rok 1973. Piętnastoletni William Miller jest wielkim fanem rocka i marzy, by zostać dziennikarzem muzycznym. Nie posiada się ze szczęścia, gdy wydawca prestiżowego magazynu "Rolling Stone" zleca mu napisanie reportażu z trasy koncertowej grupy Stillwater. Mimo sprzeciwu matki William postanawia wyruszyć w drogę, a niezwykła wyprawa staje się dla niego prawdziwą szkołą życia.

Lato w Nowym Jorku nigdy nie było bardziej upalne niż w 1977 roku - temperatura utrzymywała się niezmiennie powyżej 40 stopni Celsjusza. Działy się wtedy rzeczy wielkie i straszne. Na miasto spadła plaga kradzieży. Yankees wygrali mistrzostwa świata w baseballu. Trwało dyskotekowe szaleństwo, eksplodował punk rock. Noce spędzano w kultowych klubach 'Studio 54' i 'Plato's Retreat'. Ale kiedy nadchodziła noc, nadchodził też strach - w Nowym Jorku pojawił się psychopata, strzelający z rewolweru kaliber 44 do przypadkowych ludzi. Morderca, nazwany przez prasę "Syn Sama" ("Son of Sam"), dokonał serii potwornych mordów. Nowy Jork ogarnęła panika. Z właściwą sobie wirtuozerią Spike Lee tworzy panoramiczny obraz wydarzeń tamtego lata - lata Sama. "Mordercze lato" pokazuje, w jaki sposób pod wpływem morderstw Syna Sama dezintegruje się życie na Bronksie, zaufanie zmienia się w strach, a przyjaciele stają się wrogami. Film opowiada prawdziwą historię. "Stare, dobre czasy" - mówi z ironią i nostalgią na początku filmu legendarny dziennikarz Jimmy Breslin, wspominając Nowy Jork 1977 r., kiedy narkotyki i przemoc były wszechobecne, a całe miasto żyło w strachu przed Synem Sama. Breslin otrzymywał listy od Syna Sama, czyli Davida Berkowitza. Zanim jednak Berkowitz został złapany, zabił 6 osób i 7 ciężko ranił.