Filmy relacja mężczyzna-kobieta, intryga, teatr telewizji

Akcja sztuki zaczyna się, gdy zamierza doń przystąpić młodzian Topolnicki, świeżo po zawodzie miłosnym. Do restauracji, gdzie odbywają się spotkania klubu, wprowadza go Wygodnicki, autor głośnej broszury potępiającej instytucję małżeństwa. Wkrótce schodzą się pozostali członkowie: Nieśmiałowski – kawaler z konieczności, albowiem w towarzystwie dam swego serca zawsze płonił się ponad miarę i nie mógł wyjąkać ani słowa; Motyliński – kawaler z wyboru, zwolennik niezobowiązującego korzystania z wdzięków pań oraz Piorunowicz – żywa przestroga dla reszty, mąż uciekinier po traumatycznych przejściach (żona spała przy zapalonym świetle, chodziła zbyt drobnym krokiem, miała odmienne zdanie w kwestii przyprawiania posiłków i z notoryczną złośliwością gubiła zapałki). Całemu towarzystwu przewodzi dostojna kwintesencja starokawalerstwa – prezes Sobieniewski. Jednak już wkrótce niezłomne zasady zatwardziałych wrogów małżeństwa zostają wystawione na niespodziewaną i ciężką próbę. A wszystko za sprawą niejakiej pani Ochotnickiej, czarującej wdówki, którą Motyliński zaprosił na spotkanie klubu…

Pełna zabawnych nieporozumień komedia Pierre'a Marivaux w reżyserii Gustawa Holoubka. Znakomita ilustracja pojęcia, które od nazwiska francuskiego pisarza otrzymało nazwę „marivaudage” – na oznaczenie misternego spiętrzenia intryg, przebieranek, nieporozumień i miłosnych perypetii, nieodmiennie znajdujących pomyślne rozwiązanie w finale, wyrażonych nie wprost, lekko i dowcipnie, często z subtelną ironią. Romansowe i romantyczne przygody pani i służącej oraz przybywającego z wizytą kawalera i jego lokaja, rozgrywające się w stylowych wnętrzach i kostiumach z epoki, dały współczesnym aktorom wspaniałą okazję do zabawy nadto wyszukanym sposobem bycia i wysławiania się bohaterów. Uroda i dobra prezencja całkiem w małżeństwie – zdaniem panienki – „zbędne powaby”, służącej wydają się „zupełnie niezbędne”... Rozważanie przymiotów i przywar ewentualnych kandydatów na męża bez reszty pochłania śliczną Sylwię i jej rezolutną pokojówkę Lizettę. Tymczasem ojciec panienki przybiega z wiadomością, że wkrótce przybędzie jej narzeczony. Zapobiegliwy Orgon już dawno zaplanował to małżeństwo z ojcem Doranta, nie chce jednak zobowiązywać córki do posłuszeństwa. Sylwia zamierza poddać starającego się o jej rękę osobliwej próbie. Zamienia się rolami z pokojówką. Nie wie, że na podobny pomysł wcześniej wpadł Dorant, o czym jego ojciec listownie uprzedził przyjaciela. Znając tajemnicę i córki, i przyszłego zięcia, Orgon spodziewa się przedniej zabawy.