Filmy zazdrość, surrealizm, szaleństwo

Rzymski wódz, Tytus Andronikus, wraca zwycięski z długiej kampanii przeciw barbarzyńcom. Tradycja każe, by w czasie triumfu złożył w ofierze jednego z jeńców. Wierny obyczajom, Tytus wybiera najstarszego syna królowej Gotów, Tamory i, głuchy na jej błagania, dopełnia ofiary. Tymczasem Tamora zostaje wyniesiona do władzy przez amoralnego i zepsutego do szpiku cesarza Saturnina. Jej dwaj synowie, Chiron i Demetriusz, dokonują zemsty na jedynej córce Tytusa, Lawinii. Tak zaczyna się najdziksza i najbardziej krwawa z szekspirowskich tragedii. Opowieść o zemście za zemstę, o obłędzie, o ideałach, które przestały cokolwiek znaczyć. Opowieść o człowieku, który w imię najwyższych wartości splamił sobie ręce niewinną krwią i przemienił Wieczny Rzym w piekło na ziemi.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Portman jako Nina, niesamowicie utalentowana, lecz groźnie niestabilna psychicznie balerina u progu sławy. Doprowadzona do granic wytrzymałości psychicznej i fizycznej przez dyrektora artystycznego (Vincent Cassel) i świadomość zagrożenia, które stanowi jej rywalka (Mila Kunis), Nina zatraca granice pomiędzy fikcją, a rzeczywistością. Wraz z rosnącą presją, obsesje Niny wymykają się spod kontroli przenosząc ją w świat koszmarnych wizji, które zagrażają nie tylko jej psychice, lecz także jej życiu.

Po przybyciu na stację kosmiczną orbitującą na oceanie "Solaris", psychiatra odkrywa, że dowódca ekspedycji na tę planetę zmarł w tajemniczy sposób. Wkrótce mają miejsce inne dziwne zdarzenia, takie jak pojawianie się byłych członków załogi i innych zmarłych.

Istnieją trzy światy - świat demonów Makai, świat pół-ludzi, pół-demonów Jujinkai, oraz świat ludzi Ninjinkai. Według prastarej przepowiedni nadejdzie czas gdy narodzi się Chojin - istota tak potężna, ze zjednoczy je wszystkie. Jujinkai Amano Jaku i jego siostra przybywają do szkoły we współczesnym Tokio, w poszukiwaniu wybrańca, mającego stać się Chojinem. Nie jest to proste zadanie gdyż nie wiedzą kto nim jest, a na drodze stają im hordy demonów. W końcu rodzeństwo odkrywa, ze wybrańcem jest nieśmiały Nogamu Tezu. Pytanie tylko czy rzeczywiście jest on zbawcą świata czy może kimś zupełnie przeciwnym?

Bohaterowie filmu to dwóch reporterów: jeden z nich jest niewidomym mistrzem reportażu śledczego, drugi – wolnym strzelcem pracującym dla redakcji rzymskich gazet. Mężczyźni jednoczą swe siły, by wyjaśnić sprawę tajemniczych morderstw związanych z luksusową kliniką biotechnologiczną, w której bada się wpływ podwójnego chromosomu X na aktywność kryminogenną człowieka… Ponownie mamy do czynienia z precyzyjnie skonstruowaną łamigłówką kryminalną, w której ważną rolę odgrywają wyrafinowane (i sadystyczne) morderstwa, determinacja głównych bohaterów oraz tajemnice tych elementów ludzkiej natury, które połączone są ze światem zwierząt.

Pewnego dnia żona głównego bohatera, Freda znajduje przed drzwiami mieszkania kasetę wideo na której nagrany jest widok ich domu. Sytuacja ta powtarza się, następnego dnia. Tym razem na kasecie zarejestrowane jest wnętrze oraz para bohaterów we śnie. Wydarzenie to rozpoczyna serię innych dziwnych zjawisk, które w konsekwencji prowadzą Freda do morderstwa.

Artysta Morgan Delt pochodzi z klasy robotniczej. Małżeństwo z bogatą Leonie sprawia, że awansuje do klasy średniej. Jednakże burżuazyjne życie budzi u niego negatywne emocje i odrazę. U Morgana zaczynają być widoczne objawy obłąkania, co staje się przyczyną tego, że jego żona chce się z nim rozwieść i ułożyć sobie na nowo życie z innym mężczyzną. Morgan stara się do tego nie dopuścić, co skutkuje nasileniem się objawów choroby psychicznej. Krytycy uważają owy obraz za dzieło wieńczące filmowy ruch Young Angry Men.