Filmy choroba psychiczna, prl, milicja

W 1980 roku władze radiokomitetu wysyłają do Gdańska nie stroniącego od alkoholu redaktora Winkla, aby zebrał informacje oczerniające jednego z organizatorów stoczniowych strajków, Maćka Tomczyka. Wspomnienia ludzi, z którymi Winkiel przeprowadza wywiady, wykorzystują prawdzie materiały filmowe z protestów 1968 i 1970 roku oraz z okresu powstawania wolnych związków zawodowych i narodzin Solidarności.

Stefek ma kłopoty z milicją oraz ze światem przestępczym. Chłopak szuka schronienia w zakładzie dla umysłowo chorych, gdzie opowiada pacjentom o Seszelach, egzotycznych wyspach, "ziemi obiecanej". Następnie Stefek podejmuje pracę nocnego portiera w operze. Przekonuje się, że opera w nocy przemienia się w dom publiczny, a on sam pełni w nim rolę stróża. Zarobione pieniądze odkłada na spłatę długu. Pewnego dnia w teatrze pojawia się Dudzio, kolega ze szpitala, który marzy o Seszelach. Dudzio przez przypadek wyrzuca pieniądze Stefka. W operze pojawia się człowiek pani Grażyny, torturami próbujący zmusić Stefka do zwrotu długu. W dniu premiery "Carmen" znika Laura. Chłopak znajduje ją związaną w piwnicy. Ponownie pojawia się gangster pani Grażyny. Chulio w ataku szału zabija gangstera, potem próbuje zabić i Stefka, w końcu podpala teatr. Dudzio próbując ratować przyjaciela, spada ze szczytu dekoracji. Ścigany przez milicję, Stefek porywa karetkę z ciężko rannym Dudziem.

Obraz pewnych grup naszego społeczeństwa, reprezentowanych tu przez dwie rodziny: wysoko cenionego warszawskiego kardiologa – przede wszystkim przez „wdzięcznych” pacjentów – oraz wojewódzkiego dygnitarza, dobrze już urządzonego w życiu. Rodziny te łączy tytułowy kontrakt ślubny najmłodszych latorośli: Piotra i Lilki. Uroczystości weselne gromadzą liczną rodzinę i przyjaciół. Oglądamy galerię typów różnego rodzaju, ludzi, dla których jedynym ideałem jest pieniądz, a celem ich życia zdobycie go.