Filmy hollywood, choroba psychiczna

Młody, inteligentny i niedoświadczony autor wystawianych na Broadwayu sztuk Barton Fink przybywa w 1941 do Hollywood, gdzie na zlecenie despodycznego magnata filmowego ma napisać scenariusz dla trzeciorzędnego filmu o zapaśnikach. Przeżywa on niemoc twórczą podczas desperackiej próby sprawdzenia się w gatunku twórczości, do którego nie ma żadnego stosunku. Musi też uznać wyobcowanie w kontakcie z pospolitą kulturą mieszczańską, z którą właściwie czuje się związany. Urozmaicenie przynosi mu znajomość z nieco maniakalnym, ale przyjaznym lokatorem z sąsiedniego pokoju. Kiedy później okazuje się, że jest on wielokrotnym mordercą, Barton Fink zostaje wplątany w niebezpieczne wydarzenia, z których z trudnością uchodzi z życiem.

Akcja filmu skupia się na wielkim potentacie przemysłu tytoniowego, który chcąc zwiększyć zyski swojej firmy zatrudnia Nicka Naylora, znakomicie znającego się na swoim fachu rzecznika prasowego. Naylor zrobi wszystko, aby zadowolić swojego pracodawcę, ale wciąż chce być nieskazitelny w oczach 12-letniego syna.

Jeden z najgorszych reżyserów Hollywood, próbuje namówić Kita Ramseya, największą gwiazdę Hollywood, do zagrania w swoim niskobudżetowym filmie. W realizacji tej zabawnej intrygi pomaga mu Jiff, zwariowany brat Kita, seksowna początkująca aktorka oraz zapomniana gwiazda. Bowfinger sprawi, że Kit Ramsey zagra rolę swojego życia.

Młoda kobieta traci pamięć w wyniku wypadku samochodowego. Półprzytomna znajduje schronienie w luksusowym apartamencie, do którego następnego dnia wprowadza się początkująca aktorka. Dziewczyny zaprzyjaźniają się. Okazuje się, iż torba rannej wypełniona jest pieniędzmi. Bohaterki próbują rozwikłać zagadkę. Natrafiają jednak na nowe pytania i tajemnice: puste mieszkania, nieznajomych mężczyzn, morderstwa oraz dziwne nocne spektakle.

Autor bestsellerowych poradników dr Stafford Weiss jest szanowanym nestorem hollywoodzkiej dynastii. Choć zbił fortunę na doradzaniu innym, nie do końca radzi sobie z sytuacją we własnym domu. Jego żona Cristina (Olivia Williams) większość czasu poświęca karierze ich 13-letniego syna Benjiego od kilku lat mającego poważane problemy z narkotykami. Ich dorastająca córka Agatha (Mia Wasikowska), u której lekarze zdiagnozowali piromanię, zaprzyjaźnia się z Jeromem (Robert Pattinson) – młodym szoferem, któremu marzy się aktorska kariera. Czy przepustką do niej będzie romans z pacjentką Stafforda, aktorką Havaną Segrand (Julianne Moore), która od lat nie potrafi poradzić sobie ze sławą swojej zmarłej matki?

Adaptacja powieści Michaela Tolkina. Tim Robbins gra intryganckiego, opanowanego żądzą władzy menedżera, który dla kariery nie wzdraga się nawet przed popełnieniem morderstwa na lubianym koledze.

Akcja filmu dzieje się w New Jersey w latach Wielkiego Kryzysu. Rzeczywistość jest szara i pozbawiona pozytywnych emocji, panuje bezrobocie. Cecylia, młoda kelnerka, wiedzie smutne życie u boku gburowatego męża - pijaka. Jedyną jej odskocznią od codzienności jest kino. Tam, na chwilę, w marzeniach, może stać się dowolną bohaterką filmu - kochaną i szczęśliwą, tam wszystko jest możliwe. Dlatego Cecylia regularnie odwiedza kino i z przyjemnością ogląda po kilka razy ten sam film. Nie zdaje sobie jednak sprawy jak bardzo jej życie odmieni się gdy wybierze się, któryś raz z kolei, na "Purpurową Różę z Kairu".

Prawdziwa historia kontrowersyjnej gwiazdy filmowej Frances Farmer.

Marty (Colin Farrell) próbuje napisać scenariusz filmowy projektu o nazwie "7 psychopatów". Pomaga mu w tym jego kolega, Billy (Sam Rockwell).

Carrie Fisher ze swadą i humorem opowiada na scenie o swoim barwnym, choć niełatwym życiu. Nie omija tematów związanych z burzliwym związkiem jej rodziców, dorastaniem w Hollywood czy własną karierą aktorską. Wspomina nieudane małżeństwo z Paulem Simonem i porusza kwestię swojego uzależnienia od narkotyków i alkoholu. Nie brakuje jej przy tym dystansu do siebie i lekkości języka. A trzeba przyznać, że Carrie ma o czym mówić. Jest aktorką, autorką scenariuszy i bestsellerowych książek – na podstawie jednej z nich powstał znany film Pocztówki znad krawędzi. Jej rodzicami byli piosenkarz Eddie Fisher, po którym, jak twierdzi, odziedziczyła psychozę maniakalno-depresyjną, i hollywoodzka gwiazda Debbie Reynolds. Fisher w wieku dziewiętnastu lat stała się ikoną popkultury, wcielając się w rolę księżniczki Lei w kultowej trylogii „Gwiezdne wojny”. Znakomity monodram Carrie Fisher, oparty na jej własnym scenariuszu i wyprodukowany przez stację HBO, został nagrany przed żywą publicznością. Produkcja bawi i wzrusza, a sama aktorka prezentuje się jako osoba obdarzona błyskotliwym poczuciem humoru, zmysłem autoironii, a także ciętym językiem. Za reżyserię filmu odpowiedzialni byli twórcy „Party Monster” oraz głośnych dokumentów „Głęboko w gardle” i „Becoming Chaz”, Fenton Bailey i Randy Barbato. Obraz został wyróżniony dwiema nominacjami do nagrody Emmy (najlepszy montaż, najlepsza produkcja w kategorii program variety/musical/komedia).