Filmy relacja rodzinna, choroba psychiczna, samotność

Gilbert mieszka z matką, dwiema siostrami i młodszym niedorozwiniętym bratem gdzieś na prowincji w domu, który się powoli rozsypuje. Jest odpowiedzialny za utrzymanie całej rodziny. Pewnego dnia w miasteczku zatrzymują się dwie turystki, które na zawsze odmienią los Gilberta.

Walter Black (Mel Gibson), posiadacz fabryki produkującej zabawki, od dawna znajduje się na krawędzi załamania nerwowego. Nie pomagają ani leki przeciwdepresyjne, ani konsultacje u lekarzy i psychoanalityków, ani wyspecjalizowana literatura, ani alkohol. Biznes jest w upadku, rodzina na granicy rozpadu, zagrożona reputacja. By nie niszczyć życia innym, Wolter przenosi się do hotelu, ale tam nie może sobie poradzić z samotnością. W rozpaczy postanawia skończyć z życiem, lecz od fatalnego kroku zatrzymuje go… zabawka.

Dziewięcioletni Abel po wyjeździe ojca przestał się odzywać. Matka oddała chłopca do szpitala psychiatrycznego. Po jakimś czasie zabiera go stamtąd. Jest przekonana, że chłopcu pomoże spotkanie z rodzeństwem. Sprawy przyjmują jednak ciekawy obrót, gdy chłopiec znajduje sobie nową rolę w rodzinie i postanawia zostać panem domu. Abel przekształca lęk rodziny o jego zdrowie w szacunek należny głowie rodziny. Potulni domownicy godzą się na taki układ. Przynajmniej do czasu, gdy pewnego dnia przy rodzinnym stole zjawia się obcy mężczyzna i twierdzi, że jest ojcem Abla.

Jonas Widmer (Max Hubacher) jest jednym z najlepszych szwajcarskich biegaczy i przygotowuje się właśnie do udziału w maratonie na igrzyskach olimpijskich. Mimo trudnego dzieciństwa, wszystko w jego życiu zdaje się doskonale układać – chłopak spełnia się także jako kucharz, ma wielu przyjaciół i kochającą dziewczynę. Pewnego dnia jednak coś w nim pęka. Powracają do niego mroczne wspomnienia z przeszłości, w których konsekwencji Jonas zaczyna po zmroku napadać na przypadkowe kobiety…

W kambodżańskich obozach dla uchodźców, pytane dzieci skąd pochodzi ryż, odpowiadają: „z ciężarówek ONZ”. Nigdy nie widzieli pola ryżowego. Pewnego dnia te dzieci będą musiały nauczyć się żyć w Kambodży, czyli nauczyć się kultywować, orać, pracować na ziemi.

Po opuszczeniu szpitala dla umysłowo chorych Ricky zaczyna śledzić Marinę, prostytutkę, z którą kiedyś uprawiał seks. Ricky postanawia namówić ją, żeby została jego żoną.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Na bezbronnych mieszkańców niewielkiego, nadmorskiego miasteczka, zaczynają napadać hordy oszalałych ptaków.

Harvey Pekar jest urzędnikiem w miejscowym szpitalu. W domu nasz bohater czyta, pisze i słucha jazzu. Jego mieszkanie jest wypełnione tysiącami książek i płyt długogrających. Kiedy po latach komiks zaczyna być traktowany jak ważna forma sztuki dla dorosłych nasz bohater postanawia napisać własny. Po raz pierwszy opublikowany w 1976 roku kultowy komiks Harveya zyskuje sławę na całym świecie.