Filmy dziennikarstwo, satyra

Program to amerykańskie show telewizyjne składające się z kilku skeczy w wykonaniu stale współpracującej grupy komików, jednego gościa - znanej osoby ze świata showbiznesu oraz zaproszona grupa muzyczna.

W 1999 w trakcie strzelaniny w Columbine High School w USA zginęło 15 osób. Czy musiało dojść do tragedii? Skąd fascynacja bronią, której ofiarami są sami Amerykanie? Czy odpowiedź o przyczyny nasilania się przemocy leży w łatwym dostępie do broni? Czy winni są politycy? Czy za ich działaniami stoi lobby związane z przemysłem zbrojeniowym?

Will Ferrell (Old School, Elf) jako Ron Burgundy, najpopularniejszy spiker telewizyjny w San Diego w latach 70. Jego zdaniem kobiety mogą zajmować się dziennikarstwem pod warunkiem, że są to relacje z pokazów mody lub programy o gotowaniu. Kiedy więc okazuje się, że ma pracować ze zdolną, młodą dziennikarką (Christina Applegate), piękną, ambitną i zbyt inteligentną by być tylko atrakcyjną dekoracją, tych dwoje ludzi nie tylko nie potrafi się porozumieć, ale wkracza ze sobą na wojenną ścieżkę.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Norville Barnes przyjeżdża z małego miasteczka do Nowego Jorku z ambitnymi planami zrobienia wielkiej kariery. Sprawia on wrażenie ostatniego idioty. W tym samym czasie Waring Hudsucker, prezes wielkiej firmy, Hudsucker Industries popełnia samobójstwo skacząc z 44. piętra. Ponieważ Waring miał większość udziałów, jego partnerzy boją się, że ktoś wykupi na giełdzie jego udziały i przejmie firmę. Jedyną osobą, która zachowuje spokój jest Sidney Mussburger, który ma już plan jak poradzić sobie z tą niewygodną sytuacją. Zatrudnia na stanowisku prezesa właśnie Norvillea Barnesa, który ma w głowie genialny pomysł na zabawkę dla dzieci.

Polityczna i ironiczna refleksja nad rolą przypadku. W 1992 roku w St. Juire. Julien Dechaumes (Pascal Greggory) młody, ambitny mer małego miasteczka w środkowej Francji z pomocą swoich kontaktów w partii socjalistycznej w Paryżu, otrzymuje pieniądze na budowę centrum kulturalno-sportowego. Ale partia socjalistyczna traci większość w wyborach. Wszystko byłoby w porządku, ale nastąpi siedem różnych zbiegów okoliczności. Między innymi, jego kochanka, powieściopisarka Bérénice Beaurivage (Arielle Dombasle), znajduje argumenty, by zniechęcić tę inicjatywę w imię obrony środowiska, a Marc Rossignol (Fabrice Luchini), nauczyciel, jest jeszcze bardziej radykalny w swej opozycji: projekt wymaga wycięcia zabytkowego drzewa.