Filmy cudzołóstwo, student, relacja mąż-żona

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Stłamszony przez żonę pantoflarz wikła się w romans z zaborczą kobietą.

Jean-Dominique Bauby, naczelny redaktor "Elle", na skutek wylewu krwi do mózgu doznał prawie całkowitego paraliżu. Mógł jedynie ruszać lewą powieką. Tekst "Skafandra i motyla" dyktował, mrugając powieką i posługując się specjalnym alfabetem. W swojej książce Bauby opowiada o życiu przed wylewem i o tym jakie to uczucie zostać uwięzionym w bezużytecznym ciele...

Film składa się z trzech nowel ich akcja dzieje się kolejno w latach: 1952, 1974, 1996. Wszystkie traktują o jednym, a mianowicie o problemie aborcji. W czasach kiedy była ona w USA zabroniona, ale także gdy była dozwolona.

Remy umiera na raka. W ostatnich chwilach jego życia towarzyszy mu eks-żona Louise. Z Londynu zostaje wezwany ich syn Sebastien, wzięty finansista. Ojciec i syn ledwo się tolerują, więc Sebastien niechętnie przystaje na prośbę matki, ale od momentu swojego przyjazdu porusza dla ojca niebo i ziemię. Odświeża stare znajomości i kontakty. Zwołuje starych przyjaciół i byłe kochanki Remy′ego.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

"Uśmiech nocy letniej" jest jedną z nielicznych komedii Ingmara Bergmana, obrazującą perypetie miłosne, których głównym bohaterem jest Fredrik Egerman (Gunnar Björnstrand) oraz grono bliskich mu osób. Fredrik jest prawnikiem, od dwóch lat żonatym z o wiele od niego młodszą Anne (Ulla Jacobsson), jednak przez ten czas nie zdołali oni "skonsumować" swojego małżeństwa. Fredrik przypomina sobie o swojej dawnej kochance - Desiree (Eva Dahlbeck), aktorce, która cały czas go kocha i dlatego postanawia ona zerwać ze swoim dotychczasowym kochankiem - żonatym hrabią Carlem Magnusem Malcolmem. Do tego wszystkiego wmiesza się syn Egermana, student teologii Henrik (Björn Bjelfvenstam) oraz jego służąca Petra (Harriet Andersson). Wszyscy spotkają się na przyjęciu u matki Desiree - to tam, pod wpływem czarodziejskiego napoju, dojdzie do uzewnętrznienia ich długo skrywanych pasji i namiętności.

Szanghaj, rok 1942. Chiny pod japońska okupacją. Młoda dziewczyna, Wong porzucona przez swego ojca, który wyjechał do Anglii, studiuje na uniwersytecie. Tam poznaje Kuang Yu Min'a, który zakłada teatr patriotyczny. Występując w nim Wong odnajduje swoje powołanie. Tworząc grupkę młodych ludzi z podziemnego ruchu oporu planują zamach na pana Yee, ważną figurę pracującą dla chińskiego marionetkowego rządu. Jej zadaniem jest uwieźć niebezpiecznego kolaboranta.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.