Filmy malarz, śmierć

Ekranizacja powieści Umberto Eco. Franciszkanin, William Baskerville przybywa do siedziby benedyktynów. Ma wziąć udział w seminarium naukowym. Tymczasem ktoś popełnia serie tajemniczych morderstw. Ojciec William zostaje mimowolnie włączony w rozwiązywanie zagadki. Pełna grozy cisza świątyni kryje w sobie złowieszczą tajemnicę. Akcja toczy się w XIV wieku, monastyr zamieszkują zniekształceni fizycznie mnisi.

Odkąd mieszkańcy pamiętają, dzielnica Cabrini Green w Chicago była terroryzowana opowieścią o nadprzyrodzonym zabójcy z hakiem przymocowanym do ręki, którego można łatwo wezwać poprzez powtórzenie pięciokrotnie jego imienia w lustrze. Dzisiaj dzielnica wygląda zdecydowanie inaczej i jest zamieszkiwana przez nieco inną społeczność. Artysta Anthony McCoy wraz z dziewczyną będącą dyrektorką galerii przenoszą się do luksusowego apartamentu w Cabrini Green, gdzie zaczyna odkrywać krwawą tajemnicę mordercy o imieniu Candyman.

Kanwą scenariusza stały się wojenne wspomnienia Salomona Perela - Żyda z Saksonii. Jego rodzina uciekając przed faszystowskimi prześladowaniami emigruje do Polski. Rozpoczyna się wojna. Salomon, uciekając przed Niemcami, trafia do sierocińca w Grodnie. Tu wstępuje do organizacji komsomolskiej, której staje się aktywnym działaczem. Kiedy wpada w ręce Niemców, ci dziwnym zbiegiem okoliczności uznają go za Aryjczyka w czystej postaci. Salomon robi wszystko, aby prawda o jego pochodzeniu nie wyszła na jaw. Zostaje gorliwym zwolennikiem ideologii hitleryzmu, a nawet bohaterem wojennym. Wkrótce zwierzchnicy doceniając jego zasługi wysyłają go do elitarnej szkoły Hitlerjugend…

Dwaj przypadkowi pasażerowie pociągu jadącego z Waszyngtonu do Nowego Jorku, w ramach "dżentelmeńskiej" umowy decydują się na dokonanie dwóch morderstw - każdy z nich ma zabić człowieka wskazanego przez wspólnika zbrodni. W takim przypadku istnieje niewielka szansa odnalezienia winnego...

Film opowiada niecodzienną sytuację z życia fotografa Mody. Thomas nie mając lepszych perspektyw na spędzenie wolnego czasu wyrusza w miasto z celem zrobienia zdjęć. Po wywołaniu okazuje się że przypadkiem uchwycił scenę morderstwa.

Cataleya Restrepo pracuje jako zabójczyni dla swojego wuja, od czasu kiedy jako mała dziewczynka była świadkiem morderstwa swoich rodziców. W wolnym czasie przygotowuje się do zemsty na osobach odpowiedzialnych za ich śmierć...

Przebojowa energetyczna komedia z hitami „Girls Aloud” w tle. St Trinian – legendarna szkoła dla „młodych dam”, którą tak naprawdę należałoby nazwać „szkołą dla wyrzutków”. Tutaj na lekcji chemii próbuje się spirytusu, a w czasie przerwy w oparach papierosowego dymu kwitnie hazard i handel używkami. Nauczyciele nie pozostają daleko w tyle za uczennicami. Pod wodzą ekscentrycznej pani dyrektor konsekwentnie realizują zasadę, że w dobie liberalnego wychowania wszystko jest dopuszczalne. Beztroska anarchia nie trwa jednak długo. Nowy minister edukacji postanawia wprowadzić dyscyplinę, a bank upomina się o niespłacone długi i grozi zamknięciem szkoły. Ale od czego spryt, determinacja i brak skrupułów dziewczyn z St Trinian?

Maurice i Ian to dwaj starzejący się aktorzy. Niegdyś wielkie postacie londyńskich teatrów i kina, dzisiaj pozostały im tylko wspomnienia i czekanie na śmierć. Chociaż starają się do tego podejść z dystansem, rutyna wdarła się już do ich życia. Przerywa ją pojawienie się młodej siostrzenicy Iana, Jessie. Zamknięta i opryskliwa z początku dziewczyna wywraca ich życie do góry nogami.

Autorski serial Polsatu, którego akcja rozgrywa się współcześnie w luksusowym, warszawskim hotelu. Codzienne perypetie osobiste i zawodowe pracowników i gości są pretekstem, aby pokazać życie hotelu od zaplecza. Główną bohaterką jest studentka malarstwa Natalia Lipska (Laura Samojłowicz), która z dnia na dzień zostaje właścicielką tytułowego hotelu. Jego menedżerką jest wieloletnia kochanka ojca Natalii - Iwona (Magdalena Cielecka). Miedzy obiema paniami dochodzi do licznych spięć – różnią się bowiem charakterami, a w przeszłości nigdy nie były sobie bliskie. Teraz muszą grać w jednej drużynie, co nie jest dla nich łatwe.

Tytułowa Mowa ptaków jest językiem, jakim posługują się wykluczeni z agresywnej, hałaśliwej większości: dręczony przez dzieci nauczyciel historii, wyrzucony z pracy polonista, trędowaty kompozytor, dziewczyna sprzątająca w domu bankiera, szpotawa kwiaciarka i zafascynowana kinem uczennica. Zepchnięci na out przez reprodukujący bezmyślność system, przez skandujące „Nie-na-wi-dzę! Nie-na-wi-dzę!” stadionowe bandy nazioli; na swoją obronę mają tylko ironię, kwiaty i cytaty z klasyków.