Filmy relacja teść-synowa, rodzina

Podczas dziesięciodniowej wizyty świątecznej niespełniony muzyk z Los Angeles próbuje wkraść się w łaski apodyktycznego ojca swojej dziewczyny i jej zżytego rodzeństwa.

Spokojna dzielnica dużego miasta. W jednorodzinnym domu mieszkają rodzice, trójka dzieci i babcia. 70-letnia seniorka jako jedyna widzi duchy swoich świętej pamięci teściów, które także są lokatorami willi. Główny bohater Leszek jest skrzypkiem. Pracuje w niewielkim teatrze i uczy w szkole muzycznej. Jego żona Beata to nauczycielka matematyki w liceum. Wspólnie wychowują 14-letnią Julię, 10-letnią Kaśkę i sześciolatka Kacperka. Babcia cierpi na sklerozę oraz niedosłuch i wie, jak wykorzystać swoje przypadłości, żeby skutecznie manipulować bliskimi osobami. Z rodziną sąsiadują dobrze sytuowany dentysta Marek z żoną Karoliną, niedocenianą aktorką, oraz Kazimierz - właściciel komisu samochodowego. Lubi filozofować. Jego przeszłość jest pełna tajemnic, podobnie jak teraźniejszość. Czasem na podwórku sąsiada parkują jakieś „wyjątkowe okazje”, choć komis jest gdzie indziej. Duchy często namacalnie wpływają na świat materialny, pomagając mieszkańcom w rozwiązaniu problemów. Niekiedy mącą w głowie babci, której działania odbijają się na rodzinie. Prym wiedzie duch teściowej, która za wszelką cenę stara się kierować byłą synową i czyni to nadzwyczaj skutecznie. Bo kto powiedział, że po przejściu do wieczności ludzie zmieniają się na lepsze?

Zachowując jedność czasu, miejsca i akcji, Juliusz Machulski – w swej kolejnej komedii realizowanej dla Teatru TV – kreśli ciekawy, nie pozbawiony ironii obraz trzypokoleniowej rodziny. Punktem wyjścia do splotu niecodziennych wydarzeń jest moment, kiedy najstarszy z rodu – Wincenty Laskus, znany pisarz, w dniu siedemdziesiątych urodzin, nagle trafia do luksusowego szpitala z podejrzeniem zawału serca. Kolejno odwiedzają go: syn Zygmunt, wnuczek Xawery, żona Greta, synowa Beatrycze. Wizyta w szpitalu prowokuje każdego z nich do ujawnienia „rodzinnych sekretów”. Poznajemy też ich prawdziwe oblicze, a także głęboko skrywane emocje. Wychodzi na jaw „cała prawda” o rodzinie Laskusów. Machulski z dużym taktem naigrywa się ze stereotypów i uprzedzeń tkwiących wciąż w świadomości dzisiejszej polskiej inteligencji, a dotyczących takich pojęć, jak rodzina, sukces, kariera, miłość. Wyśmiewa jednocześnie rzekomo „nowoczesną” obyczajowość, w istocie będącą zbiorem pustych frazesów i deklaracji.

Świat bez końca jest kontynuacją popularnego serialu Filary Ziemi. Historia rozgrywa się w tym samym miejscu 200 lat później, w momencie, gdy Anglia zostaje uwikłana w mającą trwać ponad wiek wojnę z Francją. Obie produkcje są adaptacjami powieści jednego z najpoczytniejszych pisarzy naszych czasów Kena Folletta.

Czarująca wdowa o magicznych mocach samotnie wychowuje córkę i angażuje się w skomplikowaną relację z nowoprzybyłym do miasteczka lekarzem.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.