Filmy dziecko, wieś, policja

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Film na podstawie powieści W. Somerseta Maughama pt. "The Painted Veil". Opowiada historię lekarza i jego niewiernej żony, Kitty, którzy w latach 20-stych XX wieku przeprowadzają się do odległej chińskiej wsi, aby walczyć z epidemią cholery. Kitty przeżywa tam duchowe przebudzenie i ponownie zakochuje się w swoim mężu widząc jego poświęcenie dla pracy.

W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Na posiedzeniu Komitetu Ocalenia Publicznego Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się w sprawie sądzenia...

Londyński supergliniarz – Nicholas Angel (Simon Pegg) – otrzymuje przydział w spokojnym miasteczku Sandford, gdzie musi stawić czoła totalnej nudzie, świata nie znającego słowa zbrodnia… i niezdarnemu partnerowi Danny’emu (Nick Frost). Seria makabrycznych wypadków, które przetoczą się przez sielską prowincję sprawi jednak, że Nick znajdzie okazję do niesamowitych, pełnych grozy pościgów samochodowych i bezwzględnych strzelanin, o których marzy. Nadszedł czas, by małomiasteczkowi gliniarze wymierzyli wielkomiejską sprawiedliwość!

Treść filmu koncentruje się na grupie młodych małżeństw, których życie przecina się na placach zabaw, basenach i ulicach ich małej społeczności w zaskakujący i potencjalnie niebezpieczny sposób.

Biedny rybak zakochuje się w bogatej dziewczynie. Wyrusza w rejs, aby zarobić na ich ślub. Kobieta zostaje pod opieka przyjaciela, który też ją kocha.

W odległych piaskach marokańskiej pustyni nagle rozlega się strzał z karabinu. Strzał, ktory zapoczatkuje serię niecodziennych wydarzeń. Spowoduje, że para amerykańskich turystów bedzię rozpaczliwie walczyć o życie, dwóch chłopaków z Maroka zostanie zamieszanych w przypadkową zbrodnię, niania z dwojgiem amerykańskich dzieci będzie nielegalnie przekraczać granicę w Meksyku, a pewna nastolatka z Japonii zbuntuje się, gdy jej ojca zaczną poszukiwać policjanci z Tokio.

Młody Francuz, Stefan poszukując enigmatycznej cygańskiej pieśniarki wyrusza do Rumunii. Jedynym śladem owego głosu jest nazwisko na kasecie z jej muzyką - Nora Lucka. Kasety tej ojciec Stefana słuchał bezustannie w ostatnich chwilach swojego życia. W sercu Rumunii, w zapomnianej przez wszystkich cygańskiej wiosce, Stefan poznaje ludzi dzięki którym odkrywa zupełnie nową kulturę. Znajduje nową rodzinę i przyjaciół - ale jego najowocniejszym odkryciem jest Sabina. Szukając Nory Lucka, Stefan podążał śladem ojca, tym co spotkał na swojej drodze była miłość.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Mehmet jest nowym zdobywcą Stambułu. Pracuje w wodociągach, ma młodą narzeczoną. Podczas burdy po meczu zaprzyjaźnia się z Berzanem, ulicznym sprzedawcą i kurdyjskim aktywistą. Pewnego razu podczas kontroli autobusu policja odnajduje obok Mehmeta porzuconą torbę z bronią. Przesłuchanie staje się brutalne i długie, gdyż zatrzymany wygląda podejrzanie kurdyjsko (ma ciemne włosy i ostre rysy twarzy). To zdarzenie niesie za sobą przykre konsekwencje: krąg znajomych Mehmeta stopniowo się przerzedza, w pracy pojawiają się problemy, spotyka się z szykanami ze strony sąsiadów, jego dziewczyna się załamuje. Jedyną osobą, która w pełni go rozumie jest Berzan, jednak i on nieustannie ściera się z policją. Gdy wydarza się tragedia, Mehmet wyrusza w długą podróż na Wschód (do ojczyzny Kurdów) i przechodzi tam powolną, lecz nieodwracalną metamorfozę. Dramatyczna przypowieść o tożsamości, przyjaźni, lojalności.