Filmy francja, przyjaźń, krew

Trzymającą w napięciu opowieść o zdradzie i zemście, rozgrywającą się w brutalnej scenerii czternastowiecznej Francji. Ta oparta na autentycznych wydarzeniach historyczna epopeja obala przekonania na temat ostatniego pojedynku sądowego pomiędzy Jeanem de Carrouges i Jacquesem Le Gris – dwoma przyjaciółmi, którzy stali się zaciekłymi rywalami.

Akcja filmu toczy się we Włoszech w XIV wieku. Do opactwa benedyktynów przybywa franciszkański mnich Wilhelm z Baskerville (Sean Connery), oraz jego uczeń Adso z Melku (Christian Slater). Zostają oni poproszeni przez Opata o rozwikłanie tajemniczej zagadki związanej ze śmiercią zakonnika. W czasie ich pobytu zostają znalezione kolejne zwłoki. Jest to wciągająca adaptacja powieści Umberto Eco.

Historia dojrzewania Marjane Satrapi, wrażliwej irańskiej dziewczyny, w czasie rewolucji, która doprowadziła do upadku szacha i rządów Chomeiniego oraz dokonała głębokich przemian obyczajowych.

Świat bez końca jest kontynuacją popularnego serialu Filary Ziemi. Historia rozgrywa się w tym samym miejscu 200 lat później, w momencie, gdy Anglia zostaje uwikłana w mającą trwać ponad wiek wojnę z Francją. Obie produkcje są adaptacjami powieści jednego z najpoczytniejszych pisarzy naszych czasów Kena Folletta.

W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Na posiedzeniu Komitetu Ocalenia Publicznego Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się w sprawie sądzenia...

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Oliver Stone twórca takich filmów jak Pluton, Urodzony 4 lipca czy JFK przedstawia historię jednego z najsłynniejszych zespołów w historii muzyki rockowej i jego charyzmatycznego lidera Jima Morrisona. Lata sześćdziesiąte przesiąknięte duchem rewolucji obyczajowej, wolna miłość, eksperymenty z narkotykami i wszechobecny rock’n’roll. Oto tło, na którym rozgrywa się historia krótkiego, ale burzliwego życia człowieka, który stał się obok Jimi'ego Hendrixa i Janis Joplin, symbolem swoich czasów. Jim Morrison swoją muzyką i zachowaniem budził od początku skrajne emocje – od bezgranicznego zachwytu do oburzenia, ale nikogo nie pozostawiał obojętnym.

Scarlett O'Hara jest kapryśną córką właściciela posiadłości w Georgii i zakochuje się w Ashleyu Wilkes. On jednak zaręcza się z inną kobietą.

Laura Ash jest uwodzicielką, zabójczą pięknością: "femme fatale" w pełnym tego słowa znaczeniu. Siedem lat po nieudanej kradzieży brylantów podczas festiwalu w Cannes, ze zmienioną tożsamością powraca do Francji. Fotograf Nicolas odkrywa jej mroczną przeszłość. Czy jego zainteresowanie tą kobietą okaże się fatalne?

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".