Filmy kościół, samobójstwo, męska nagość od przodu

Ostia, w pobliżu Rzymu. Ma tu powstać włoskie Las Vegas, o nazwie Suburra. W plątaninie skorumpowanych interesów powstaje projekt budowlany. Zaangażowanych jest kilka stron: państwo (nawet parlamentarzyści i ministrowie), Watykan, oraz kilka rodzin związanych z mafią. Jak sępy wokół trupa, wszyscy walczą o swój udział. Jednak zgodzili się pracować dla wspólnego interesu. Celem jest pokój. Ale dla kogo? Brutalna konfrontacja różnych aspirantów jest jednak nieunikniona. W okresie ośmiu śmiertelnych dni, domek z kart zawali się.

Małe, czeskie miasteczko wypełnia się dźwiękiem dzwonów kościelnych. Tereza (Anna Geislerová) ma na sobie piękną, białą suknię. Radim (Stanislav Majer) w dobrze skrojonym garniturze wygląda jak książę z bajki. Lato jest w pełni. Wszystko zapowiada, że młodą parę czeka najszczęśliwszy dzień w życiu. Wreszcie mają to z głowy – wzdycha siostra panny młodej. W odpowiedzi słyszy jednak: Przecież dopiero teraz się zacznie. Wraz z tymi słowami w słoneczny dzień wkrada się cień. W relacjach między bohaterami długo oczekiwanej ceremonii zaczyna kiełkować niepokój. Ziarno niepewności zasiewa dziwny, ubrany na czarno mężczyzna, który najpierw pojawia się w kościele, a potem jedzie za weselnym korowodem do domu na wsi. Jest obcym, którego ewidentnie należy się bać. Nikt go nie zna. Pan młody twierdzi, że go nie pamięta, choć tajemniczy Jan Benda (Jirí Cerný) utrzymuje, że jest jego szkolnym kolegą. Niechęć otoczenia nie odwodzi niechcianego gościa od wspólnego ucztowania i beztroskiej zabawy z dziećmi. Jego uporczywa obecność sprawia jednak, że weselna atmosfera napina się jak struna, która nie chce pęknąć. Wszystko się zmienia, kiedy panna młoda odkrywa prezent, jakim osobliwy mężczyzna postanowił obdarować ją i jej męża. Czy otwiera wówczas puszkę Pandory? Czy nowa droga życia państwa młodych, zamiast różami, będzie usłana nieszczęściami?

Sacha (Filipp Avdeev) i Petya (Aleksandr Kuznetsov) prowadzą we współczesnej Moskwie szalone życie młodych muzyków. Nie brakuje w nim głośnych imprez, licznych wzlotów i upadków oraz niestabilnych relacji. Choć wiedzą, że ważne są miłość i rodzina, czują się samotni i wyobcowani. Obydwaj mają poczucie, że korodują od wewnątrz. Nagle w ich życiu ma miejsce wydarzenie, które wymaga od nich obu uczciwego spojrzenia na swoje życie. Cichy manifest pokolenia współczesnych dwudziestolatków. Szukając odpowiedzi na swoje pytania, końcu uczą się nie słuchać, ale słyszeć, nie patrzeć, ale widzieć. Reżyserem obrazu jest nagrodzony na Sochi Open Russian Film Festival, obiecujący rosyjski artysta młodego pokolenia Aleksandr Gorchilin (Uczeń).